let's make random poetry

cultuurmarkt in antwerpen

een bord
met daarop in witte letters gekrabbeld:
ik haat de liefde

een meisje loopt er langs
kijkt ernaar
trekt de wenkbrauwen sceptisch op

en loopt door

(i.s.m. antipythagoras - die denkt dat poëzie alleen een kwestie van soft en hard returns is)

minor correction from my side

Het valt me al een tijdje op dat je als trotse bezitter van een hoger diploma, voornamelijk als licentiaat of master, veel meer verantwoording voor je fouten moet afleggen. Mensen zijn harder wanneer een geleerde zich vergist. “Amai, en die heeft dan unief gedaan”, is een uitspraak die in deze context gefrequenteerd wordt. Alsof je meer te bewijzen hebt omdat je iets bewezen hebt, hoe ironisch ook.

Op kantoor kreeg ik samen met al mijn collega’s over de hele wereld – en dat zijn er heel wat – de volgende reactie van een manager op een eerder verstuurde mail:

“Dear all
please find enclosed minor correction from my side as August is only having 30 days and not 31”

Ik wil het toch even gezegd hebben: amai, en die is dan manager geworden.

Uw schone botten

Toen ik geposteerd in het midden van een gang zorgvuldig een keuze maakte uit het gevarieerde scala aan toiletpapier in de carrefour, merkte ik niet op dat een grijs kalende man stond te wachten tot ik de doorgang vrij maakte om met het toiletpapier naar mijn eigen smaak en voorkeur naar de kassa te lopen.

Ik zei: "oei, sorry, ik had u niet gezien."
Hij zei: "dat is niet erg, ik was aan het genieten van uw schone botten."

Ik heb zo'n vermoeden dat het niet mijn botten waren die aan zijn goedkeurend oog ten prooi vielen, maar dat hij zijn blik iets hoger liet rusten - en dat hij niet dichter bij een verspreking kon komen met om het even welk ander facet van mijn persoon.